Dağlara çən düşəndə
زمانیکه به کوها ها مه میفته
Bülbülə qəm düşəndə
وقتی دل بلبل غمگین میشود
Ruhum bədəndən oynar
روح من از بدن جدا می شود
Yadıma sen düşəndə
وقتی که تو به یاد من میفتی
———–
Bu qala daşlı qala
این قلعه، قلعه سنگی است
Cınqıllı daşlı qala
قلعه سنگی ریزه میزه ست
———–
Qorxaram yar geç gələ
می ترسم که یار دیر بیاید
Gözlərim yaşlı qala
و چشمان من گریان بمونه
———–
Qorxaram yar gəlməyə
می ترسم که یار نیاد پیشم
Gözlərim yaşlı qala
و چشمان من گریان بمونه
———–
Qızıl gül olmayaydı
کاش گل محمدی وجود نداشت
Sararıp solmayaydı
تا کلا زرد و پژمرده نمی شد !
Bir ayrılıq bir ölüm
یکی : “جدایی و دیگری : “مرگ”…
Heç biri olmayaydı
هیچ کدوم اینا کاش وجود نداشت
———–
Əzizim olmayaydı
کاش که عزیز من نمی شد
Saralıb solmayaydı
زرد شده و پژمرده نمیشد
Bir ayrılıq bir ölüm
یکی جدایی و یکی مرگ
Heç biri olmayaydı
کاش هیچ کدومش نبود
