[بند اول – Mike Shinoda]
I’m supposed to be runnin’, I’m just catchin’ my breath
قراره بدوم، ولی فقط دارم نفسمو تازه می‌کنم
Sayin’ congratulations, terrified of what’s next
تبریک می‌گن، اما از آینده وحشت دارم
Everything is exploded, twenty hours no sleep
همه‌چی منفجر شده، بیست ساعته نخوابیدم
Three o’clock in the mornin’, lyin’ there in the street
ساعت سه صبحه، وسط خیابون دراز کشیدم
[پیش‌کُر – Emily Armstrong و Mike Shinoda]
Breaking our backs for a pile of sand
کمرمونو می‌شکنیم برای یه مشت شن
Just to have it all fallin’ out of our hands
که همه‌ش از دستمون بریزه بیرون
Maybe it all gets lost in the end, but
شاید آخرش همه‌چی گم بشه، ولی…
[کُر – Emily Armstrong و Mike Shinoda]
I’ll remember you
من یادم می‌مونه
No matter where our ways may take us to
فرقی نداره راهامون ما رو به کجا ببرن
And even when the memories slip away
حتی وقتی خاطره‌ها کم‌رنگ بشن
Time will test you, I won’t let you fade
زمان امتحانت می‌کنه، اما نمی‌ذارم محو بشی
[بند دوم – Mike Shinoda]
This is supposed to feel different, why do I feel the samе?
قراره حسش فرق کنه، ولی چرا هنوز همون‌جوریم؟
Tryin’ to get with the rhythm, I’m all over thе place
می‌خوام خودمو با ریتم هماهنگ کنم، ولی گیجم
And the faces in my head say that what was next might just be the last
صداهای توی سرم می‌گن اون چیزی که پیش رو داریم شاید آخرین باشه
We don’t want to admit that we are never going back
نمی‌خوایم قبول کنیم که دیگه هیچ‌وقت برنمی‌گردیم
Revisitin’ the distance from the present to the past
دوباره داریم فاصلهٔ حال تا گذشته رو مرور می‌کنیم
And don’t know how we went from where we were to where we’re at
و نمی‌دونیم چطور از جایی که بودیم رسیدیم به اینجا
[پیش‌کُر – تکرار]
Breaking our backs for a pile of sand
کمرمونو می‌شکنیم برای یه مشت شن
Just to have it all fallin’ out of our hands
که همه‌ش از دستمون بریزه بیرون
Maybe it all gets lost in the end, but
شاید آخرش همه‌چی گم بشه، ولی…
[کُر – تکرار]
I’ll remember you
من یادم می‌مونه
No matter where our ways may take us to
فرقی نداره راهامون ما رو به کجا ببرن
And even when the memories slip away
حتی وقتی خاطره‌ها کم‌رنگ بشن
Breaking our backs for a pile of sand
کمرمونو می‌شکنیم برای یه مشت شن
Just to have it all fallin’ out of our hands
که همه‌ش از دستمون بریزه بیرون
Maybe it all gets lost in the end
شاید آخرش همه‌چی گم بشه
[بریج – Mike Shinoda، Emily Armstrong، هردو]
I know I’m the one that you wanna forget, but
می‌دونم همونی‌ام که می‌خوای فراموشش کنی، اما…
I’ll remember you
من یادت می‌مونه
No matter where our ways may take us to
فرقی نداره راهامون ما رو به کجا ببرن
And even when the memories slip away
حتی وقتی خاطره‌ها کم‌رنگ بشن
Time will test you
زمان امتحانت می‌کنه
Time will test you
زمان امتحانت می‌کنه
Time will test you
زمان امتحانت می‌کنه
I won’t let you fade
نمی‌ذارم محو بشی
[اُوترو – Mike Shinoda و Emily Armstrong، هردو]
I won’t let you fade
نمی‌ذارم محو بشی
I won’t let you fade
نمی‌ذارم محو بشی
What was next might just be the last
اون چیزی که پیش رومونه شاید آخرین باشه
We don’t want to admit that we ain’t never going back (I won’t let you fade)
نمی‌خوایم قبول کنیم که دیگه هیچ‌وقت برنمی‌گردیم (نمی‌ذارم محو بشی)
Revisitin’ the distance from the present to the past
دوباره داریم فاصلهٔ حال تا گذشته رو مرور می‌کنیم
And don’t know how we went from where we were to where we’re at (I won’t let you—)
و نمی‌دونیم چطور از جایی که بودیم رسیدیم به اینجا (نمی‌ذارم تو…)
