من همون مسافرم که به مقصد نرسید
همه جاده ها رو گشت، همه دردها رو کشید
هر چی داد زدم کمک، یه نفر هم نشنید
قصه شروع نشده که یهو به سر رسید
از وقتی رفتی عزیزم، هم سفرم تنهاییه
من با غم زاده شدم، باهاشم هر جا میره
قایقم شکسته و، دل تو دریاییه
وقتی طوفانی شده، خب دیگه فردا چیه
آخ که چه قدر دوری ازم، حتی وقتی پیشمی
اون دل سنگ شده رو بگو چجوری میشکنی
مسافر تنها نرو، بذار منم باهات بیام
هر کی از اینجا گذشت ندید من و دلتنگیام
همسفر تنها نرو، بذار منم باهات بیام
بعد تو رنگی نبود، همه روز و شب سیاه
