مغزم رد مرکه دستمه دوست دارم دیگه قلبم نزنه خدا نکنه که تو هم پی مادیاتی بگو عزرائیلت چند مزنه
دیگه هر چی که هست بسمه تنها داراییم نفسمه اونم بگیر نمیخوامت ازت دیگه این دنیات برام جهنمه
دلم شکست نموند رو به روم ارزوم کشته شد تو این شهر سوت و کور
این جا همه بر می کردن یه روزی با این که خودم میشدم از خونه دور
رفیقم با کارما از همه بیشتر استینم کوتاهه مار منو نیش زد
خدا میشناسه بنده های خوبشو اینه رفیقامو از پیشم دور کرد
شک داشته باش خوشحال میشن اینا از غصه هات
جیگرتو بازم روی دندون بذار چطور میذارن رو بال پروانه ها
روزا میگذره هی میشه بدتر هرکیو میخواستم از پیشم پر زد
حالم خوب نشد هر جایی رفتم جای خالیت و بلده قلب شکستم
نه چون ادما هفت رنگن منم خیلی از روزا رو غیبم زد
اعتماد نکن هیچ وقت بهش تو که همه چیتو دادی ولی شک بهت کرد
بمونه پات تا ابد روی مرده پشیمونه بابت هر چیزی که گفته
این ادم خودش غصه هاشو خورده خودش با خودش ارزوشو کشته
چرا همونی که شادیام و دزدید بهم زنگ زد جوابشو دادم
گفتم خواستی همیشه روم حساب کن ارزون فروختن منو حساب کرد
اگه یه روزی گم شدیم تو سرمای شب بازم از نو بخند کسی نیومد بکنه درداتو کم دلتو بردار ببر
یه روزی بر میگرده حرفاشو میزنه و حق میدم بهش
بغلم میمونه و با غم میخنده میفهمه دنیا بد بیرحمه
یه روزی بر میگرده اون کوچه ها رو بدون من گم میکرده
بلد نیست بدون من خوب بجنگه چون ماه زندگیمم پشت ابره
مغزم رد مرکه دستمه دوست دارم دیگه قلبم نزنه خدا نکنه که تو هم پی مادیاتی بگو عزرائیلت چند مزنه
دیگه هر چی که هست بسمه تنها داراییم نفسمه اونم بگیر نمیخوامت ازت دیگه این دنیات برام جهنمه
