نموندم‌یاد تو
حالم خوب میشدش
بیست دیقه بعد چهارصبح
چشام قرمز تر از شاخ گل
آخرین بار‌کردم کلی دَری وَری بار تو
بهت گفتم خدافظو
نگرفتم فازتو
قفلم تو استودیو
بیست چاری میرم پا رکورد
استانبولم با یه داف ترک
نخواه برگردم درصدش کمه مثل آبجو
روزا میره زود
اسم منم میره یادت
دافا اَزم آویزونن مثل پیِره رو نافت
هرچی بیشتر مست میکنم
هرچی که میبینم تاره
نیاد روزی که ببینم دورت پره بچه ساله
دیگه نمیخورم کُدی
انرژی زا میکسه ودی
سایکو دِلیک نمیزنم
ندارم حوصله اودی
نیستم‌اصن لاشیایو که میزنن به خودی
دیدم داره زیاد میشه دورم‌آدم‌بیخودی
ولش کن
دل دیوونه
ای دل
ای بی نشونه
ای دل
ندونستی زمونه نامهربونه
ای دل
وقتی شکستی از عشق
عاشق شدی دوباره
ندونستی محبت خریداری نداره
چی‌مونده یاد تو
چی مونده یاد من
از بعدتو روبرو شد این خونه با یه غم
الان حتی ندارمت بیرون قاب عکس
منو فراموش کن برو دیوونه با یه اشک
منم مثلت شدم بدو
نخواه مسیج کنم نرو
تنگ نشد دل تو اصلنو
انقد رفتم بالا نبینی با تلسکوپم‌منو
پس دیگه ولش کن همه رو
بازم چشام شده خیس
الان یه سال شده نیست
معتادم‌به تو لعنتی انگار پوکری
شده بلانت پره weed
اومد بجا تو یکی
سینه سوخته ترم از یه دارگونه‌پیر
بیا دستامو‌بگیر
دل دیوونه
ای دل
ای بی نشونه
ای دل
ندونستی زمونه نامهربونه
ای دل
وقتی شکستی از عشق
عاشق شدی دوباره
ندونستی محبت خریداری نداره
