قول دادم به تو از
بغلت جایی نرم
منی که روحه تو رو
حس می کنم تو بدنم
خالی ام از همه چون
وجودم و پر میکنی
انقدی دیوونتم
که تعجب میکنی
منی که شعرامو از حس تو چشمات میگیرم
بلدت نیستم هنوز تازه دارم یاد می گیرم
حیفه این خونه رو با عطر تنت پر نکنی
حاضرم حتی اگه لازمه من جات بمیرم
عشقی که میدی به من بیشتر از توقمه
حسی که دارم بهت شکل یه توهمه
انگار آسمون یه جا تو چشای تو گمه
این که پیگیر تو ام از سر توجمه
دور از بغلت نیست جایی برام
اصن عاشق تر از من مگه دیدی تا الان
دور از بغلت می لرزه دلم
من دلواپستم هر جایی برم
