تو رفتی و دم رفتن نزاشتی با تو همراه شم
منم تصمیم گرفتم که یه مدت تو خودم باشم
به اجباری که این تقدیر رقم زد بعد تو واسم
شدم هم صحبت اونی که حرفاشم نمیشناسم
یکی که من نمیخواستم بیاد تو زندگیم باشه
گمون میکرد بجای تو میتونه نفسم باشه
هنوزم اسم کوچیکت مدام ورد زبونم هست
بجای اسم اونی که جای تو توی خونه ام هست
جای خالیتو با هیچی نتونستم بپوشونم
تو این غربت غم دوریت عجیب سنگینه رو شونه ام
خدا میدونه این بودن به این سردی نمی ارزه
همه رفتارم این روزا تظاهر کردن محضه
تو رفتی و دم رفتن نزاشتی با تو همراه شم
منم تصمیم گرفتم که یه مدت تو خودم باشم
به اجباری که این تقدیر رقم زد بعد تو واسم
شدم هم صحبت اونی که حرفاشم نمیشناسم
