نیه قلم ارزانیم رفیق دیه فروشیه
صفرو مکان جانه تو رفاقتا الکیه
خورده تو ذوقم از همه برام نره علی ولی
سی کو چه جور پیچاندنم به اسم و رسم یا علی
تعطیله تعطیله دیه برگ رفاقت رو شده
هشتمه جانم پای رفیق معرفت ها دو رو شده
آخرمه بی چه شده ببین چه جوری خونه دلم
دیر حالیم شدی بی که هی دل غال
حیفه که اسم رفیق با نامردی بذاری
دلشکسته و بیزارم از دست ای براری
خراب کردی خیلی خراب با تونم رفیق تازگم
خوش ندارم دیه بوینمت نیای به پای جنازه گم
من بسمه بسه بسم چند شو حبسه نفسم
چند شوه حبسه نفسم مه بسمه بسه بسم
توبه رفاقتا کسم این خال توبه رو دسم
من نمیخوام که کسی دیه بسوزه به پام
ای دل من نسوزانه کافیه من جان برار
