Sevgi ne güzel şey değil mi?
عشق چیز قشنگی نیست؟
Tanrının bize verdiği en güzel hediye
قشنگ‌ترین هدیه‌ایه که خدا بهمون داده.
Hiç olmadık zamanda içimize alev gibi düşen
عشقی که مثل آتیش توی دل آدم می‌افته، اونم وقتی که انتظارشو نداری.
Dünyadaki en güzel duygu bence, hayatın gerçek anlamı dimi?
به نظر من، قشنگ‌ترین حس دنیاست، معنای واقعی زندگی، درسته؟
Sadece sevgili anlamında söylemiyorum
فقط منظورم عشق عاشقانه نیست.
Bütün sevdiklerimizin kıymetini bilmeliyiz
باید قدر همه‌ی عزیزانمون رو بدونیم.
Çünkü onları ne zaman kaybedeceğimizi bilemeyiz ki
چون نمی‌دونیم کی ممکنه از دستشون بدیم.
Onları ne kadar çok sevdiğimizi söyleyecek şansımız olmayabilir
شاید دیگه فرصتی برای گفتن اینکه چقدر دوستشون داریم نداشته باشیم.
Sevgi dedim de aklıma ne geldi biliyo musunuz?
راستی وقتی گفتم عشق، می‌دونین چی یادم اومد؟
Geçenlerde başımızdan bi’ olay geçti
اخیراً یه اتفاقی برامون افتاد…
Aylarca beraber olduğum bi’ sevgilim vardı, gözümden bile sakındığım
یه دختری بود که چند ماه با هم بودیم، حتی از چشم‌هامم محافظتش می‌کردم.
O kadar güzel bir kızdı ki anlatamam, deli gibi kıskanıyordum
انقدر زیبا بود که نمی‌تونم توصیفش کنم، دیوونه‌وار روش حساسم بود.
Hiçbir arkadaşıma tanıştırmadım onu
حتی به هیچکدوم از دوستام نشونش ندادم.
Bigün evde oturuyorduk, o mutfaktayken ben hayatta hiç yapmadığım bişey yaptım
یه روز تو خونه بودیم، وقتی تو آشپزخونه بود
من کاری کردم که هیچ وقت نکرده بودم.
Ve onun telefonundaki mesajları okudum, bi’de ne görsem dersiniz
و شروع کردم پیام‌هاشو بخونم، حدس بزن چی دیدم؟
Aşkım cumartesi saat ikide Kadıköy İskelesi’nde buluşalım mı?
پیامی که نوشته بود: «عشقم، شنبه ساعت ۲ سر اسکله کادیکوی همو ببینیم؟»
Keşke okumasaydım
کاش نمی‌خوندم.
Tabi saat ikide bende ordaydım
ولی ساعت ۲ منم اونجا بودم.
Aman Allahım gözlerime inanamadım
خدایا باورم نمی‌شد!
Hayatta en çok sevdiğim ve yıllardır aynı sahneyi paylaştığım piyanist arkadaşım Ozan
کسی که بیشتر از همه تو زندگیم دوستش داشتم، همون که سال‌ها
رو یه صحنه باهاش بودم، دوست پیانیستم، اوزان…
Beni onunla aldatmıştı, yemin ederim beynimden vurulmuşa döndüm, kısacası ayrıldık
باهاش بهم خیانت کرده بود. قسم می‌خورم انگار یه تیر
خورده بودم به مغزم. خلاصه از هم جدا شدیم.
Hı, duydum ki 20 gün sonra onu da terketmiş
بعد شنیدم بیست روز بعد، اونم ولش کرده.
Bizim semtte küçük bi’ meyhane var, orda gördüm Ozan’ı
یه میخانه کوچیک تو محل‌مونه، اوزان رو اونجا دیدم.
Dertli dertli içiyordu gözleri dolu dolu
غمگین و اشک‌بار داشت می‌خورد.
Kadehimi kaptığım gibi oturdum yanına ve ona dedim ki
لیوانمو برداشتم، کنارش نشستم و بهش گفتم:
Sen miydin sevgilimi çalan?
تو بودی که عشقمو دزدیدی؟
Anladım ki dostluklar yalan
فهمیدم رفاقت‌ها دروغه.
Sen olamazsın bu canımı acıtan
تو نمی‌تونی باشی که این‌جوری دلمو شکستی.
Beni sırtımdan vuran
از پشت بهم خنجر زدی.
Ben miydim seni böyle yakan?
من بودم که این‌جوری سوزوندمت؟
Sevdiğine kem gözle bakan
با نگاه بد به عشق نگاه می‌کردم؟
Bilmiyordum onun senle olduğunu
نمی‌دونستم اون با توئه.
Nasıl yaptım sana bunu?
چطور تونستم این کارو باهات بکنم؟
Ben onu delice sevmiştim
من دیوونه‌وار عاشقش بودم.
Gözlerine cennet demiştim
به چشماش می‌گفتم بهشت.
Bir daha hiçbir gülen göze inanmam
دیگه به هیچ چشمی که می‌خنده اعتماد نمی‌کنم.
Yıkılırım da inanmam
حتی اگه خرد بشم، بازم اعتماد نمی‌کنم.
Çıkarsızca sevdim ben onu
بی‌هیچ چشم‌داشتی دوستش داشتم.
Böyle mi olacaktı sonu?
آخرش این بود واقعاً؟
Sen de yandın bu aşkla bak ben de yandım
تو هم تو این عشق سوختی، منم سوختم.
Hak etmedik biz bunu
ما اینو سزاوار نبودیم.
İlkbaharım kışa döndü
بهارم زمستون شد…
Bu zalimin yüzünden
به خاطر این آدم بی‌رحم.
Dostum senin bir suçun yok
رفیق، تقصیر تو نبود.
Anlıyorum gözünden
از نگاهت می‌فهمم.
Seni üzgün görmektense
ترجیح می‌دادم دلم بسوزه تا ببینم ناراحتی.
Bu kalbimi yakardım
ترجیح می‌دادم قلبم رو بسوزونم.
Öleceğimi bilsem de
حتی اگه بدونم می‌میرم،
Aranızdan çıkardım
بازم از بین‌تون می‌رفتم.
Evet sen de ben de yandık
آره، هم من سوختم، هم تو.
Bir şeytanı melek sandık
یه شیطون رو فرشته فرض کردیم.
Bu hayattan bir ders aldık
یه درس از این زندگی گرفتیم.
İki dost bizbize kaldık
دو رفیق، تنها با هم موندیم…
