Fark ettim kaybettiğimi ama
متوحه شکست خودم شدم اما …
Anlatmadım hiç kimselere
برای هیچ احدی تعریفش نکردم !
Sessizce , içime içime !!
بطور بیصدا، به درون خود ریختم
Düştükçe içine kahretti,
وقتی توش افتادم داعونم کرد
Ağlanmak nafile ! Sen …
گریه کردن بیهوده ست ! تو …
gittikçe gecelerce, gecelerce
وقتی رفتی در طول شب ها !
Her biri bir diğerinden
هر کدوم ، از دیگری …
daha sahte bu yüzlerin
تقلبی تره این چهره ها !
Nasıl rol yapıyor
چطور نقش بازی میکنه
yolu yarılamak için
برای به نیمه راه رسیدن
Üstelik de maskesiz, ha
تازه بدون ماسک ! هاا !
Hep mi sebepsiz?
همش بدون سبب و علت؟
Nedensiz, değersiz
بدون دلیل ! بدون ارزش !
Zaman bilir ah,
زمان می دونه آااااه
acımın eşiği
که آستانه ی درد من …
kapına dayanınca
وقتی به درت تکیه میزنه
Sorar hesap sana,
میپرسد حساب کتاب از تو
ne bir kelime etmeye
نه برای ادای یک کلمه ای…
varır dilinde ☆☆☆☆
واصل میشود بر روی زبانت
Ne de yüzüme bakacak…
و نه برای نگریستن در رویم…
cesareti yok o zalimin, oof
جسارتی داره اون ظالم؛ اووف
Geremez gerçeğe göğsünü
سینه اش رو جلوی حقیقت نمیتونه سپر کنه
Gözü yüksekten nası’ düşsün?
چشمش از اون بالا بالاها چطور بیفته آخه !؟
Seni ner’den bilsin,
تو رو از کجا بتونه بشناسه
canı yanmamış hiç
وقتی جانش اصلا نسوخته
Gidenler gitsin,
بزار برن اونایی که میخوان
artık boş ver bitsin
دیگه بیخیال شو تمام بشه
Onun bi’ kalbi yok ki
چون اون قلبی نداره که
Seni nasıl da sevsin?
عاشق تو چطور بشه آخه؟
