İnsan yalnız doğar da …
انسان تنها متولد میشه …
Yalnız ölmezmiş, n’aber?
اما تنها نمیمیره، چه خبر؟
Bizden uzak olsun keder
درد و غم از ما به دور باد
Sormana hiç gerek yok
نیازی به پرسیدنت نیست
Yanmışım tarifi zor
سوخته ام تعریفش سخته
Söylerim günde bin kere
تعریف میکنم روزی هزار بار
Yüzün gülünce,
تا صورتت می خنده،
güneş doğar ya
خورشید طلوع میکنه
Gözlerimi kısarım,
چشمهایم تنگ می کنم
güller açar bir anda
گلها در یک آن میشکفند
İşte seninle
و حالا همراه با تو
bir ömür böyle …
یک عمر اینچنین است …
Güller, güneşler
گلها و خورشیدها
dolup ellerimizde
در دستانمان پر شده اند
Söylenmedi hiç,
اصلا گفته و بیان نشد
sana layık düşler,
رویاهای درخور برای تو
Benden önce,
قبلا از من البته
Tutsak yüreğim,
دلم گرفتار و اسیر هست …
Biliyorsun sende,
میدونی در نزد توست
ince ince
به ظرافت و آرامی
Yangın yeri hep
آتشکده هست
Buralar sayende
اینجاها در سایه ی تو
Yok şikayet,
البته که شکایتی نیست
Gel bir sarayım,
بیا تا در آغوشت بگیرم
Aşkın olayım …
تا که عشق تو بشوم …
